Halverwege Guatemala

Na alweer een maand in Guatemala is daar dan de langverwachte update! De afgelopen maand is ontzettend snel voorbij gegaan. Hard gewerkt, veel mooie dingen gezien en most of all het heel gezellig gehad. In het begin was het toch even wennen; het verschil tussen de US en Guatemala is toch opmerkelijk groot. Bij aankomst werd dat meteen al duidelijk met een 6 uur durende busreis van Guatemala City naar Quiché, naar Nebaj. In het algemeen heb je al weinig ruimte, en dan stampen ze de bus ook nog eens zo veel mogelijk vol (en dan lekker over smalle berg weggetjes slingeren). Nebaj is een van de grotere steden in de provincie Quiché. Overdag veel te doen, 's avonds echter helemaal niks.
Mayan Hope is een organisatie bestaande uit een restaurant, hostel, bakker, wasserette en (most important) een school voor speciale kinderen. Allemaal gerund door Don (mijn baas, maar ik zie mezelf meer als een partner binnen de organisatie;)). Ik woon in een van de kamers die aan het schoolterrein liggen. 6 bedden en een klein badkamertje; prima uit te houden dus. Het werk hier verschilt van dag tot dag. Zo heb ik de afgelopen weken verschillende dingen gedaan, en bereikt. Zo heb in onder andere de 1e verdieping in het hotel aangesloten op warm water, een grote watertank op het dak gezet en aangesloten, de school geverfd etc etc. Op dit moment is alles op orde en heb ik tijd om overdag met de kinderen te werken. Werken is niet echt het goede woord though; voetballen, spelletjes spelen, hier en daar wat lesjes spaans en engels, maar voornamelijk gewoon plezier maken met ze. Ongeveer 20 kinderen zijn hier van maandag tot en met vrijdag, van 8 tot 1. Leuk werk, maar het is af en toe toch wel lastig je geduld te bewaren;) Verder hebben we hier in de tuin van de school ook een hele hoop konijnen, kippen en eenden, waar ik voor
'zorg'. Verder draai ik dagen mee als beekeeper (zoals een aantal van jullie al hebben kunnen zien op de foto's). Hier in Nebaj wonen verder 5 andere vrijwilligers; 3 Peace Corps Volunteers (die hier voor 2 jaar wonen), en 2 van een andere organisatie. 1 van de PCV's heeft hier een kamer bij de school, en daar ga ik in het algemeen dan ook het meeste mee om (Daniel). Doordeweeks is het verder niet veel te doen in Nebaj, aangezien ik van 8 tot 1 werk, dan wat vrije tijd heb voor lunch, en dan van 4 tot 6 spaans les heb. Spaans lessen gaan aardig; leuke leraar die naast m'n leraar ook een beetje m'n tourguide voor Guatemala is (wat wel en niet te doen). Ik kan me al aardig redden in het dagelijks leven, maar het is toch wel een lastige taal (heel veel tijden en uitzonderingen). 's Avonds is het meestal gezellig ergens wat eten en dan een film kijken oid, aangezien er in het centrum hier na een uur of 9 niks meer te doen is. Als je per se ergens heen wil, zijn er wel 'cantinas' (waar ik zover 2 keer ben geweest), maar dat zijn hele sketchy kleine cafeetjes. De weekenden zijn dan ook de tijden waar je (ik) naartoe leeft. Tot zover zijn de weekenden hier geweldig geweest. Zo hebben we een weekend een 'welcome weekend' hier in Nebaj gehad en ben ik naar Quiché, Cunén, Panajachel, Huehuetenango en Usbantan geweest. Quiché (Santa Cruz del Quiché voluit) is de hoofdstad van de provincie Quiché, ongeveer 2 en een half uur van Nebaj. Een mooie, maar arme stad. Hier hebben we een groot verjaardagsfeest gehad en de volgende dag lekker rondgewandeld en de stad bekeken. Cunén is een klein dorpje hier ongeveer 1 uur vandaan waar we met een kleine groep Passover Seder hebben gehad (jaja). Panajachel (ongeveer 5 uur hiervandaan) is een plaats aan Lake de Atitlán, in de provincie Sololá. Dit is een redelijk toeristische stad met een groot uitgaansleven. Dit lange weekend draaide dan ook om uitgaan en op het 'strand' liggen:) Echter, elke stadje heeft iets speciaals, dus er is altijd wel wat moois traditioneels te vinden. De dagen dat ik in Pana was, was het Semana Santa hier. De hele week staat in het teken van het geloof, en de dagen zijn gevuld met rituelen, optochten en andere religieuze evenementen. Heel mooi en speciaal om te zien en mee te maken! In Huhue (grote stad, vergelijkbaar met Nebaj)heb ik een vriend (Peace Corps) bezocht en hebben we een paar dagen van sightseeing gehad. Zo heb ik de stad, maar ook zijn werkplaats en alles daar omheen gezien. Afgelopen weekend was een erg bijzonder weekend. Ik ben met wat vrienden naar Usbantan geweest, waar om dit moment hun jaarlijkse feria plaatsvindt. Op zaterdag hebben we een rodeo bezocht en 's avonds was er een concert. Na het concert is iedereen gaan slapen, maar heb ik met een vriendin de hele nacht gesalsad! Verder nog vrienden geworden met burgemeester en om 4 uur 's nachts een potje basketbal gespeeld met 11 usbantanan:) Op zondag zijn we naar een aantal cockfight's geweest. Een wreed maar toch (moet ik toegeven) entertainend evenement! Aankomend weekend staat Xela op het programma en het weekend daarop Antigua. The future (still) looks bright:) Uiteraard is er een hoop meer te vertellen, maar alle leuke details en anekdotes vertel ik toch liever in hoogst eigen persoon. En dat kan al over iets meer dan een maand! Ik ga maar weer een potje voetballen met de kids nu:) Ik hou jullie op de hoogte (more frequently than last month)! Heeel veel liefs! Xxxxxxxx