Project 2
Door: bhazewinkel
Blijf op de hoogte en volg Bas
31 Januari 2011 | Verenigde Staten, Flagstaff
Nou daar ben ik dan eindelijk weer! Thuisfront,
Na 8 lange dagen in de Grand Canyon en 3 dagen in Phoenix ben ik eindelijk weer 'thuis'. Morgen ga ik alweer op mijn volgende project: 4 dagen werken aan de restauratie van het Wupatki National Monument. Ik weet dat jullie inmiddels gewend zijn aan erg uitgebreide verslagen, maar naarmate de tijd vordert en je de omgeving hier beter leert kennen, neemt de tijd die je thuis spendeert af en is het moeilijk tijd te vinden om uitgebreid up te daten. Ik zal m'n best doen het een beetje op peil te houden! Ik heb inmiddels alweer erg veel beleefd.
Ten eerste natuurlijk mijn 8-daagse 'trailing' project in de Grand Canyon. 11 dagen geleden arriveerde ik daar voor het eerst in m'n leven. Eerste indruk: onwerkelijk. Een prachtige plek om te werken! Ons kamp bevond zich 5 mile lager (de Canyon in), dus met zware rugzak op de rug was het een zware 2 uur durende afdaling. Al het eten, drinken, propane tanks e.d. werden door ezels naar beneden gebracht, dus dat scheelde enorm. Eenmaal aangekomen (ongeveer halverwege de Canyon, aan de south side) was de eerste middag bestemd voor het in orde maken van het hele kamp. Tenten opzetten, kookfornuis in elkaar zetten, eten sorteren enzovoort enzovoort. De dag erna begon het echte werk; vanaf onze kampeerplek was het ongeveer een half uur afdalen naar waar ons trailing werk begon. Vanaf daar werkten we naar beneden tot aan uiteindelijk de Colorado River. Trailing houdt in het in orde maken (en houden) van bestaande wandelpaden, of het aanleggen van nieuwe wandelpaden. Wij hielden ons bezig met het eerste. Vele dagen van kruiwagens met aarde versjouwen en op het pad gooien, 'waterbars' aanleggen (houten balken aanbrengen om water in goede banen te leiden) en meter voor meter het pad er perfect uit laten zien volgden. Dit hebben we voor 6 dagen gedaan en uiteindelijk is het ons gelukt (ruim om tijd) de rivier te bereiken. Naarmate de werkweek vorderde en we dichter bij de rivier kwamen, werden de hike's terug naar het kamp ook langer. Dat was misschien nog wel het zwaarste: na een volle dag bikkelen nog eens een uur de berg op klimmen. Het werk overdag was zwaar en best saai af en toe, maar nodig, en de waardering van passerende hikers maakte het werk een stuk makkelijker en leuker. 's Avonds zaten we gezellig in de kooktent (met een heater:) )en 2 keer in de week moest je koken en afwassen met een groep van 3. Het was verrassend warm (-1 Celsius) 's nachts, dus dat maakte het opstaan 's ochtends (6 uur) wat makkelijker. De groep bestond dit keer maar uit 4 vrijwilligers (van de 12, inclusief mij) en 8 supervisors of mensen van Americorps. Overall een gezellige groep, maar een andere sfeer ten opzichte van vorig project met alleen vrijwilligers. De laatste dag (dag 8) was het alweer tijd om de boel in te pakken en dit keer de 5 mile uphill te gaan. Dit was door de zware tas op m'n rug (ik had weer veel te veel spullen meegenomen) en de steile klim toch wel een erg zware 2 uur, maar eenmaal boven aangekomen hield je daar wel een erg goed gevoel aan over (en begonnen de 6 dagen vrij:) ).
Eenmaal terug in Flagstaff hebben we de eerste dag met een aardig grote groep (een Deense, Nederlandse, Amerikaanse, en Engelse jongen, en een Belgisch meisje hebben zich inmiddels bij de groep aangesloten) een lekker relax dagje gehad. Eerst naar een indoor waterpark, daarna door naar een winkelcentrum voor een late lunch en wat winkelen, en uiteindelijk door naar The Fighter (film). De 2e vrije dag besloten de nieuwe mensen op hun eerste roadtrip te gaan: naar Sante Fe. 3 jongens en ik besloten dit keer niet de meute te volgen en zelf een paar dagen weg te organiseren. Wij zijn wat dichterbij gebleven: namelijk 3 daagjes Phoenix. Daar hebben we lekker rustig rondgereden (Phoenix heeft niet echt een centrum), naar de dierentuin geweest:), naar een of andere gigantische arcade center (game hal) geweest, en 2 keer lekker uit eten geweest. Verder rustig rondgelopen en genoten van het mooie weer. Ikzelf ben ook naar een basketbal wedstrijd geweest (hoogtepunt van de dagen weg). Phoenix Suns - New Orleans Hornets op zondagavond. De andere jongens vonden de kaartjes te duur (tsss), dus ik ben maar in m'n eentje gegaan; geweldige avond:) 104 - 102 gewonnen en heerlijke sfeer. Vanmiddag (maandagmiddag) zijn we weer richting Flagstaff gereden, en morgen begint mijn volgende project alweer (voor de rest van de groep begint het pas woensdag). Hoogste tijd dus om dit verslag af te ronden en als een speer m'n tas in te gaan pakken!
Bedankt voor alle leuke reacties! Ik zal proberen wat meer te beantwoorden! Heeeel veel groetjes aan iedereen in Europa. Foto's zijn te vinden op Facebook (het lukt niet echt op deze site..). Tot over 4 dagen. Xxxxxxxxxx en een dikke knuffel voor bolle Sjaak
Na 8 lange dagen in de Grand Canyon en 3 dagen in Phoenix ben ik eindelijk weer 'thuis'. Morgen ga ik alweer op mijn volgende project: 4 dagen werken aan de restauratie van het Wupatki National Monument. Ik weet dat jullie inmiddels gewend zijn aan erg uitgebreide verslagen, maar naarmate de tijd vordert en je de omgeving hier beter leert kennen, neemt de tijd die je thuis spendeert af en is het moeilijk tijd te vinden om uitgebreid up te daten. Ik zal m'n best doen het een beetje op peil te houden! Ik heb inmiddels alweer erg veel beleefd.
Ten eerste natuurlijk mijn 8-daagse 'trailing' project in de Grand Canyon. 11 dagen geleden arriveerde ik daar voor het eerst in m'n leven. Eerste indruk: onwerkelijk. Een prachtige plek om te werken! Ons kamp bevond zich 5 mile lager (de Canyon in), dus met zware rugzak op de rug was het een zware 2 uur durende afdaling. Al het eten, drinken, propane tanks e.d. werden door ezels naar beneden gebracht, dus dat scheelde enorm. Eenmaal aangekomen (ongeveer halverwege de Canyon, aan de south side) was de eerste middag bestemd voor het in orde maken van het hele kamp. Tenten opzetten, kookfornuis in elkaar zetten, eten sorteren enzovoort enzovoort. De dag erna begon het echte werk; vanaf onze kampeerplek was het ongeveer een half uur afdalen naar waar ons trailing werk begon. Vanaf daar werkten we naar beneden tot aan uiteindelijk de Colorado River. Trailing houdt in het in orde maken (en houden) van bestaande wandelpaden, of het aanleggen van nieuwe wandelpaden. Wij hielden ons bezig met het eerste. Vele dagen van kruiwagens met aarde versjouwen en op het pad gooien, 'waterbars' aanleggen (houten balken aanbrengen om water in goede banen te leiden) en meter voor meter het pad er perfect uit laten zien volgden. Dit hebben we voor 6 dagen gedaan en uiteindelijk is het ons gelukt (ruim om tijd) de rivier te bereiken. Naarmate de werkweek vorderde en we dichter bij de rivier kwamen, werden de hike's terug naar het kamp ook langer. Dat was misschien nog wel het zwaarste: na een volle dag bikkelen nog eens een uur de berg op klimmen. Het werk overdag was zwaar en best saai af en toe, maar nodig, en de waardering van passerende hikers maakte het werk een stuk makkelijker en leuker. 's Avonds zaten we gezellig in de kooktent (met een heater:) )en 2 keer in de week moest je koken en afwassen met een groep van 3. Het was verrassend warm (-1 Celsius) 's nachts, dus dat maakte het opstaan 's ochtends (6 uur) wat makkelijker. De groep bestond dit keer maar uit 4 vrijwilligers (van de 12, inclusief mij) en 8 supervisors of mensen van Americorps. Overall een gezellige groep, maar een andere sfeer ten opzichte van vorig project met alleen vrijwilligers. De laatste dag (dag 8) was het alweer tijd om de boel in te pakken en dit keer de 5 mile uphill te gaan. Dit was door de zware tas op m'n rug (ik had weer veel te veel spullen meegenomen) en de steile klim toch wel een erg zware 2 uur, maar eenmaal boven aangekomen hield je daar wel een erg goed gevoel aan over (en begonnen de 6 dagen vrij:) ).
Eenmaal terug in Flagstaff hebben we de eerste dag met een aardig grote groep (een Deense, Nederlandse, Amerikaanse, en Engelse jongen, en een Belgisch meisje hebben zich inmiddels bij de groep aangesloten) een lekker relax dagje gehad. Eerst naar een indoor waterpark, daarna door naar een winkelcentrum voor een late lunch en wat winkelen, en uiteindelijk door naar The Fighter (film). De 2e vrije dag besloten de nieuwe mensen op hun eerste roadtrip te gaan: naar Sante Fe. 3 jongens en ik besloten dit keer niet de meute te volgen en zelf een paar dagen weg te organiseren. Wij zijn wat dichterbij gebleven: namelijk 3 daagjes Phoenix. Daar hebben we lekker rustig rondgereden (Phoenix heeft niet echt een centrum), naar de dierentuin geweest:), naar een of andere gigantische arcade center (game hal) geweest, en 2 keer lekker uit eten geweest. Verder rustig rondgelopen en genoten van het mooie weer. Ikzelf ben ook naar een basketbal wedstrijd geweest (hoogtepunt van de dagen weg). Phoenix Suns - New Orleans Hornets op zondagavond. De andere jongens vonden de kaartjes te duur (tsss), dus ik ben maar in m'n eentje gegaan; geweldige avond:) 104 - 102 gewonnen en heerlijke sfeer. Vanmiddag (maandagmiddag) zijn we weer richting Flagstaff gereden, en morgen begint mijn volgende project alweer (voor de rest van de groep begint het pas woensdag). Hoogste tijd dus om dit verslag af te ronden en als een speer m'n tas in te gaan pakken!
Bedankt voor alle leuke reacties! Ik zal proberen wat meer te beantwoorden! Heeeel veel groetjes aan iedereen in Europa. Foto's zijn te vinden op Facebook (het lukt niet echt op deze site..). Tot over 4 dagen. Xxxxxxxxxx en een dikke knuffel voor bolle Sjaak
-
01 Februari 2011 - 12:01
Fleur:
klinkt heel leuk allemaal! waterpark als in st cyr? ;) en HOEZO ga je in je eentje naar een wedstrijd ha-ha ;) lekker bezig! xxxx -
01 Februari 2011 - 13:23
Mama:
Heb net met bolle Sjaak gewandeld, 45 minuten, en dat met een gevoelstemperatuur van -5, straffe noordoosten wind. Dus ook in Nederland is het af en toe afzien!
Maar wat heb jij daar een geweldige tijd. Heel goed dat je (in je 1tje) naar die basketballwedstrijd bent gegaan, dat is iets wat jij als zo lang heel graag wilde meemaken. Gijs had het al gelezen op facebook en wist de uitslag al! Hij zat vreselijk jaloers achter zn pc mee te leven.
Leuk dat je steeds die verslagen schrijft, zo krijgen we een aardige indruk van jouw leven daar. We zullen Gijs vragen of we de foto's kunnen zien; ben ook ontzettend benieuwd naar jouw Grand Canyon-foto's!!
Dag liefje, weer een nieuw project! keep us posted!
xx mama -
01 Februari 2011 - 13:52
Bianca:
He Bas,
Gijs is vast niet de enige die jalours is. Boudewijn liet mij net ook jouw foto's zien op Facebook, echt ongelooflijk dat dit allemaal kan. Nog mooier JIJ DOET DIT!!! Wat ontzettend leuk dat jij ondanks je drukke programma (waterpark, dierentuin, basketb.wedstrijden etc) toch tijd weet te vinden om ons je belevenissen op papier (ha ha, lekker ouderwets bianc) te zetten. Geniet nog maar lekker en wij kunnen stiekem met veel jalouzie meegenieten. Heel veel plezier Bas, veel liefs van ons allemaal,
Bianca -
01 Februari 2011 - 17:45
Jan En Sipke:
Hallo Bas. Zo weer even een berichtje van ons. Ik heb net je verslag gelezen. Klinkt erg leuk allemaal, maar voor zover ik het begrijp worden jullie ook wel afgeknepen. Maar goed, daar wordt je alleen maar een stoere jongen van, als je dat al niet was. Ik was vanmiddag al wat eerder thuis van mijn werk en heb net Jan van de trein gehaald. Hij is de hele dag in Amsterdam geweest. Zijn vaste ritje op dinsdag. Gelukkig gaat het goed met hem. Straks even eten klaar maken. Een gewone simpele Hollandse pot: vlees met groenten. Want zoals je weet moeten wij het op doordeweekse dagen rustig aan doen ivm onze lijn. Kunnen we in het weekend weer gek doen. Fijn dat je nog steeds enthousiast bent. Voor ons is het leuk om je verhalen te lezen. Nou, weer tot een volgende keer. Vermaak je en geniet van alles wat op je pad komt. Hartelijke groeten van je ooms -
06 Februari 2011 - 13:59
Mama:
Je bent alweer terug van je werkweek, hoorde ik van Gijs. Hij heeft gisteravond Koen en Matthijs gesproken op het ABfeest van de hockey. Ze hadden met je geskypt, leuk! Ik ben heel benieuwd waar je nu weer hebt gewerkt. En wanneer ga je op je volgende klus?
Fleur is gisteren vertrokken naar Burkina Fasso, met een flinke dosis antibiotica, voor een keelontsteking. Ze blijft 10 dagen weg. Papa is ski"en in Oostenrijk, dus Sjaak, Gijs en ik bewaken het fort - en de ford haha -hier in Nederland. Ik zal straks proberen je te bellen.
xx je mammie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
